Nabateeën
- Na·ba·teeën, Na·ba·tee·en
- alleen meervoud, gevormd met het achtervoegsel -en uit Latijn Nabataei van Oudgrieks Ναβαταῖοι (Nabataioi), vergelijk Arabisch أَنْبَاط (ʾanbāṭ) en Akkadisch 𒈾𒁀𒌅 (Nabātu) [1] [2]
Nabateeën
- (Jiddisch-Hebreeuws) (demoniem) Arabische volksstam die een rijk in het Overjordaanse gebied van Edom stichtte en in zijn bloeiperiode van de eerste eeuw v.C. tot en met de eerste eeuw n.C. de voornaamste handelswegen beheerste tussen de Golf van Akaba en de Middellandse Zee
- Het woord 'Nabateeën' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.