Kindheit
- Kind·heit
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Kindheit | die Kindheit | - | - |
datief | re Kindheit | der Kindheit | - | - |
accusatief | en Kindheit | die Kindheit | - | - |
Kindheit, v
- kinderjaren, kindertijd, kindsheid
- «Mei beschde Freind vun meinre Kindheit iss geschder gheiert.»
- Mijn beste vriend uit mijn kindertijd trouwde gisteren.
- «Mei beschde Freind vun meinre Kindheit iss geschder gheiert.»