Inschtrument

[2]: Een Inschtrument

Pennsylvania-Duits

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• In·schtru·ment

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudfranse zelfstandige naamwoord instrument, dat van het Latijnse zelfstandige naamwoord instrumentum komt, dat weer van het Latijnse werkwoord instruere afkomstig is

	enkelvoud (onbepaald)	enkelvoud (bepaald)	meervoud (onbepaald)	meervoud (bepaald)
nominatief	en Inschtrument	es Inschtrument	Inschtrumente	die Inschtrumente
datief	me Inschtrument	em Inschtrument	Inschtrumente	die Inschtrumente
accusatief	en Inschtrument	es Inschtrument	Inschtrumente	die Inschtrumente

Zelfstandig naamwoord

Inschtrument, o

1. instrument
2. (muziekinstrument) instrument, muziekinstrument

   «Ich hab mei ganzes Lewe Inschtrumente gschpielt un hab gsunge.»

   Ik heb mijn hele leven instrumenten gespeeld en zongen.

Schrijfwijzen

• Inschdrument

Afgeleide begrippen

• inschtrumental
• Inschtrumentalmyusick
• Myusickinschtrument

Opmerkingen

• Duits: Instrument, o
• Engels: instrument