άνθρωπον
- Van het Oudgriekse ἄνθρωπος (mens).
άνθρωπον m
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | άνθρωπον | ανθρώπ |
genitief | άνθρωπονος | ανθρωπίων |
accusatief | άνθρωπον | ανθρώπς |
vocatief | άνθρωπε | ανθρώπ |
άνθρωπον m
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | άνθρωπον | ανθρώπ |
genitief | άνθρωπονος | ανθρωπίων |
accusatief | άνθρωπον | ανθρώπς |
vocatief | άνθρωπε | ανθρώπ |