wrikkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wrikkelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wrik·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit wrikken met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wrikkelen	wrikkelde	gewrikkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

wrikkelen

1. inergatief het lichaam heen en weer bewegen, wurmen

   • De kolossale man naast mij leunt tegen mij aan. Ik begin wat ongemakkelijk te wrikkelen maar hij wil van geen wijken weten. 

2. inergatief (scheepvaart) herhaaldelijk wrikken om een bootje voort te bewegen
3. inergatief een stuk weefsel in allerlei richtingen uiteentrekken om het gladder te maken

Gangbaarheid

• Het woord 'wrikkelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wrikkelen" herkend door:

20 %	van de Nederlanders;
54 %	van de Vlamingen.