Qua draaistijl past ze in het geluid van haar stadsgenoten, al is die scene het afgelopen jaar zo gegroeid dat er niet echt meer te spreken is van ‘het Vancouver-geluid’. Als er iets algemeen over het geluid van de Canadese Rivièra te zeggen valt is het een zekere warmte en vrij vloeiende melodielijnen. Volgens Patrick Holland is dat het gevolg van het feit dat er veel muzikanten akoestisch begonnen en daardoor gewend zijn om te improviseren. Jayda G heeft zelf meer dan vijftien jaar piano- en vioolles achter de rug en leerde zichzelf het draaien en produceren. [2]