verstrammen
- Geluid: verstrammen (hulp, bestand)
- ver·stram·men
verstrammen [1]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verstrammen |
verstramde |
verstramd |
zwak -d | volledig |
- stijver of stroever worden, ook in emotioneel opzicht
- Tegen „de verstramming” en „voor de verruimtening” pleit Jeanne, waarbij ze ons eerst aan haar tafel in de duinen noodt. Waar ze vertelt over haar ouders, die haar levensstijl afkeuren en over de mannen die haar omringen. „Een man wordt dikwijls geleid door jeuk”, zegt ze, vrouw in een mannenwereld. Voor haar gaat het om jeuk in het hoofd, jeuk in het denken. Niet genoegen nemen met wat er is en hoe het is, niet verstrammen. [2]
- In de locatievoorstelling Demarrage krijgt Charlotte Caeckaert het voor elkaar dat het hele publiek een metalen hobbelpaard bestijgt voor een ‘grote oorlog’. Waarna ze triomfantelijk haar zwaard in de lucht steekt en haar cavalerie ophitst voor de finale strijd: „Vecht!” Haar ridderkostuum, korte haren en medespeler Gilles (Hendrik Aerts) doen denken aan Jeanne d’Arc, maar Caeckaert praat voornamelijk over een universele strijd tegen „het verstrammen uit angst en niet verder durven dan eigen tuin en dorp.” [3]
- Het woord verstrammen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC 16 juni 2014 Te paard de strijd aangaan
- ↑ NRC Joke Beeckmans 26 november 2013 Dansen, stofzuigen en verleiden