vernuft
- ver·nuft
- van Middelnederlands vernuft, cognaat met Duits Vernunft, in de betekenis van ‘verstand’ voor het eerst aangetroffen in 1400 [1] [2] [3]
het vernuft o
- vindingrijkheid; inventiviteit
- verstand, intelligentie
- Het woord vernuft staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vernuft" herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
95 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ vernuft op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "vernuft" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- van Middelhoogduits vernuft, misschien via Middelnederduits vornuft [1]
vernuft o
- ontvangen van informatie, vernemen
- met het verstand waarnemen, begrijpen
- van Oudhoogduits firnunft, firnumft, fernumst [1]
vernuft, o
- ontvangen van informatie, vernemen
- met het verstand waarnemen, begrijpen