tempera
- tem·pe·ra
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘verf’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847 [1] [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tempera | - |
verkleinwoord | - | - |
- verf voor kunstschilders bestaande uit een emulsie met kleurpigment met als voornaamste eigenschap een mat drogend oppervlak
- Het woord tempera staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tempera" herkend door:
52 % | van de Nederlanders; |
46 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "tempera" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ tempera op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be