stuntel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stuntel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stun·tel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kluns’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1922

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stuntel	stuntels
verkleinwoord	stunteltje	stunteltjes

Zelfstandig naamwoord

de stuntel m

1. een onhandig persoon.

Synoniemen

• klungelaar, kluns

Werkwoord

vervoeging van
stuntelen

stuntel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuntelen
   

   • Ik stuntel. 

2. gebiedende wijs van stuntelen
   

   • Stuntel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuntelen
   

   • Stuntel je? 

Gangbaarheid

• Het woord stuntel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuntel" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
83 %	van de Vlamingen.