strijdorganisatie

  • strijd·or·ga·ni·sa·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord strijdorganisatie strijdorganisaties
verkleinwoord

de strijdorganisatiev

  1. groep mensen die een (gewapende) strijd voert zonder deel uit te maken van een geregeld leger
     De toneelgroep Fria Proteater trok het kapitalisme op een te reformistische manier in twijfel, Groep 8 was dissident omdat de afzonderlijke vrouwenstrijd kracht en middelen kostte ten nadele van de strijd voor het socialisme, het parool van de KFML: 'verander de vakbond in een strijdorganisatie', zou ronduit contrarevolutionair hebben geklonken in Stalins gespitste oren en de Palestina-activisten dienden het objectieve imperialisme door zijn schepping Israël aan te vallen.[1]
     Ilija Gorjatsjov, bijgenaamd 'de student', is oprichter en leider van de extreem nationalistische organisatie Strijdorganisatie van Russische Nationalisten (BORN).[2]
  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Zij die dromen doden slapen nooit” (2017), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044640496
  2.   Weblink bron “Russische extremist in Servië gearresteerd” (15-05-2013), Tubantia