stoelleuning
- stoel·leu·ning
- samenstelling van stoel en leuning [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | stoelleuning | stoelleuningen |
verkleinwoord |
de stoelleuning v
- de rugleuning of een van de twee armleuningen van een stoel
- Het gaat over hoofdpersoon Samuel Anderson, bijvoorbeeld, ooit een veelbelovend schrijver maar nu een middelmatige literatuurprofessor aan een kleine universiteit, een man die grote delen van zijn werkdag vergooit aan het spelen van online Elfscape. Een slapzak, ook. Iemand die ‘wilde dat zijn vlees versmolt tot dauw’. Die zich kleiner voelt dan zijn lichaam, ‘alsof zijn geest was gekrompen. Hij gaf in vliegtuigen altijd zijn stoelleuningen op, was op trottoirs altijd degene die opzij ging’. [2]
- Over een stoelleuning is een donkergrijze bodywarmer met zonnebloemgele voering gedrapeerd. [3]
- Het woord stoelleuning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stoelleuning" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ NRC Auke Hulst 13 oktober 2016
- ↑ Valens, AntonHet compostcirculatieplan 2016 ISBN 978-90-254-4685-7 pagina 14
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be