stickeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stickeren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɪkərə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• stic·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  sticker zn  met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
stickeren	stickerde	gestickerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

stickeren

1. overgankelijk met een of meer zelfklevende etiketten beplakken

   ▸ Haar huis moet leeg, we gaan er om beurten met haar naartoe om de spullen te stickeren die ze mee wil nemen.

Hyperoniemen

• beplakken