stümper

Middelhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Vergelijk het Middelnederduitse zelfstandige naamwoord stümpære

Zelfstandig naamwoord

stümper, m (mannelijke vorm)

1. (pejoratief) prutser
2. (pejoratief) kneus, slappeling, zwakkeling

Verbuiging

• m, sterk

Synoniemen

• [1]: stummeler
• [1]: stummelære
• [2]: zage
• [2]: zertelinc

Afgeleide begrippen

• [1]: stumpflíche
• [1]: stümpflíchen
• [2]: stümperinne (vrouwelijke vorm)

Overerving en ontlening

• [1]: Duits: Stümper

Opmerkingen

• Duits:
  • [1]: Stümper
  • [2]: Schwächling