spouwen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  spouwen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• spou·wen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘kloven’ voor het eerst aangetroffen in 1407 (1)
• (2)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
spouwen	spouwde	(gespouwen) gespouwd
zwak -d gemengd	volledig

Werkwoord

spouwen

1. overgankelijk (verouderd) in lengterichting verdelen, splitsen, splijten

   • Wordende ten dien eijnde de gemelte vrijelⁿ, ende oock allen anderen, wie het soude mogen wesen voornamentlijck wel expresselijck mede gelast haere geesels (sommige van gespouwen rottangen, ende ander van touwe met cnoppen aen de eijnde gemaeckt) wegh te doen op peune van 6 realen boeten daersse na de affcundige deses door den fiscus in ijmants huijs sullen bevonden worden. 

2. (verouderd) spuwen

Afgeleide begrippen

• spouwer, spouwing

Opmerkingen

• Al bij Wieland (1806) was het werkwoord gemengd maar hij suggereert dat het oudtijds tot klasse 7 behoorde (spieuw in plaats van spouwde).

Zelfstandig naamwoord

de spouwen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spouw

Gangbaarheid

• Het woord spouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spouwen" herkend door:

80 %	van de Nederlanders;
84 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.