• spekk
  • Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord spik.
Naar frequentie 39347

spekk

  1. gebiedende wijs van spekke
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   spekk     spekket     spekk     spekka
spekkene  
genitief   spekks     spekkets     spekks     spekkas
spekkenes  

spekk, o

  1. (zoötomie) spek

spekk, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van spekk


  • spekk
  • Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord spik.

spekk

  1. gebiedende wijs van spekka

spekk

  1. gebiedende wijs van spekke
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   spekk     spekket     spekk     spekka  

spekk, o

  1. (zoötomie) spek

spekk, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van spekk