• spar·ða

sparða v

  1. (militair) een Ierse strijdbijl
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   sparða         spǫrður        
genitief   spǫrðu         sparðna        
datief   spǫrðu         spǫrðum        
accusatief   spǫrðu         spǫrður