• ro·ta·cis·me
  • uit het Grieks [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord rotacisme
verkleinwoord

het rotacismeo

  1. (taalkunde) spraakstoornis: de letter r niet met de tongpunt uitspreken maar met een keelgeluid
  2. (taalkunde) de vervanging van een 'z' klank naar een 'r' klank
17 % van de Nederlanders;
24 % van de Vlamingen.[2]