referte

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  referte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·fer·te

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verwijzing’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1798

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	referte	refertes
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de referte v / m

1. verwijzing
2. (juridisch) een conclusie van een procespartij of verdachte, inhoudend dat men geen bezwaren tegen een vordering of verzoek kan aanvoeren en het oordeel daarover aan de beslissende rechter overlaat

Afgeleide begrippen

• referte-eis, referteperiode

Gangbaarheid

• Het woord referte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "referte" herkend door:

43 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.