rangonderscheidingsteken

Nederlands

 
rangonderscheidingsteken
Uitspraak
Woordafbreking
  • rang·on·der·schei·dings·te·ken
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord rangonderscheidingsteken rangonderscheidingstekens
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het rangonderscheidingstekeno

  1. uiterlijk teken waarmee wordt aangeven welke rang iemand bekleedt in een organisatie
     Het kwam niet doordat hij een politieman was met rangonderscheidingstekens die een hoofdcommissaris of iets overeenkomstigs toekwamen.[1]

Gangbaarheid

Verwijzingen

  1. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus  , ISBN 9789044625691