• pyr·ro·nis·me
  • afgeleid van Pyrrho van Elis (ca. 365 - ca. 275) met het achtervoegsel -isme [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord pyrronisme -
verkleinwoord - -

het pyrronismeo

  1. (filosofie) een sceptische school opgericht door Aenesidemus in de 1e eeuw v.Chr. en beschreven door Sextus Empiricus in de late 2e of vroege 3e eeuw n.Chr. (die leert dat men aan alles moet twijfelen om de waarheid te onderzoeken)
    • Het pyrronisme is vernoemd naar Pyrrho van Elis, maar het verband met deze filosoof is niet helemaal duidelijk.