Huidig
bestand
4
  • pro·to-

proto-

  1. als eerste deel van een woord om aan te geven dat het gaat om een voorafgaande of eerste vorm van wat het tweede woord aanduidt; soms zijn dit feitelijk woorden die in hun geheel zijn ontleend
  2. (taalkunde) gebruikt om een gereconstrueerde vroegste vorm van een bepaalde taal of taalfamilie aan te duiden
  • [2] Namen van talen worden volgens spellingregel 16. met een hoofdletter geschreven. Als de naam van de taal begint met een E, I, O of U wordt de klinkerbotsing opgelost met een koppelteken na "proto".