prohibere

Latijn

Woordafbreking

• pro·hi·be·re

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van habēre met het voorvoegsel pro-.

stamtijd
infinitief	1e pers. enk. ind. praes. act.	1e pers. enk. ind. perf. act.	supinum
prohibēre	prohibeō	prohibuī	prohibitum
tweede vervoeging	volledig

Werkwoord

prohibēre

1. voorhouden; vandaar:
2. afhouden, verwijderd houden, afweren, (in) iets verhinderen (+ ablativus);
3. bewaren, beschermen, beveiligen;
4. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van prohibēre.