Plommetomater.
Pruimtomaat.
  • plom·me·to·mat

plommetomat m

  1. (plantkunde) pruimtomaat
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   plommetomat     plommetomaten     plommetomater     plommetomatene  
genitief   plommetomats     plommetomatens     plommetomaters     plommetomatenes  


  • plom·me·to·mat

plommetomat m

  1. (plantkunde) pruimtomaat
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   plommetomat     plommetomaten     plommetomatar     plommetomatane  
genitief