Midden jaren tachtig begon Kruit gegalvaniseerd draad bijeen te binden met varkens- of koeieblaas, een vliesdun maar ijzersterk en elastisch materiaal. Later ontdekte ze dat ook gedroogd palingvel bij wijze van touw gebruiken kan worden. De parelmoeren glans van de huiden laat de kunstenares zien door ze in buizen van doorzichtige giethars te vatten. Twee jaar geleden omwikkelde ze koeiepoten gemodelleerd van purschuim met de huid van een zwart-bonte koe. [2]