ortodoksi
- or·to·dok·si
- Afkomstig uit het Grieks.
Afleiding van "orthodoxia", dat van ὀρθόδοξος (orthodoxos) komt, dat weer van ὀρθός 'orthos' (recht, juist, waar) en δόξα 'doxa' (mening, glorie) samengesteld is.
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | ortodoksi | ortodoksien | - | - |
genitief | ortodoksi | ortodoksiens | - | - |
ortodoksi g
- ortodoksi in: Det Danske Sprog- og LitteraturselskabDen Dankse Ordbog op website:ordnet.dk