• ord·fø·rer
Naar frequentie 4856
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ordfører     ordføreren     ordførere     ordførerne  
genitief   ordførers     ordførerens     ordføreres     ordførernes  

ordfører m

  1. woordvoerder
  2. (politiek) burgemeester (in Noorwegen, in andere landen borgermester)
    «Fem ordførere fra Senterpartiet er nominert til årets ordførerpris 2011.»
    Vijf burgemeesters van de (Noorse) Centrumpartij zijn 2011 genomineerd voor de jaarlijkse burgemeesterprijs.