oppdager
- opp·da·ger
- Noorse werkwoordsvorm met het voorvoegsel opp-
- Naamwoord van handeling van het Noorse woord oppdage met het voorvoegsel opp- en met het achtervoegsel -er
Naar frequentie | 3430 |
---|
oppdager
- tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van oppdage
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | oppdager | oppdageren | oppdagere | oppdagerne |
genitief | oppdagers | oppdagerens | oppdageres | oppdagernes |
oppdager, m