Noors

Uitspraak
Woordafbreking
  • opp·da·ger
Woordherkomst en -opbouw
Naar frequentie 3430

Werkwoord

oppdager

  1. tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van oppdage
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   oppdager     oppdageren     oppdagere     oppdagerne  
genitief   oppdagers     oppdagerens     oppdageres     oppdagernes  

Zelfstandig naamwoord

oppdager, m

  1. ontdekker