ontplanten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontplanten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·plan·ten

Woordherkomst en -opbouw

• denominatief van plant met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontplanten	ontplantte	ontplant
zwak -t	volledig

Werkwoord

ontplanten

1. overgankelijk het geplante verwijderen; de grond vrijmaken

   ▸ Planten is zo gebeurd – zeker met behulp van een bollenplanter waarmee je een plugje uit het grasland kunt steken – maar ontplanten is in een bloemenwei vrijwel onmogelijk zonder de hele grasmat te verstoren.

Antoniemen

• planten

Gangbaarheid

• Het woord ontplanten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.