omklinken
- om·klin·ken
- samenstelling van om en klinken
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
omklinken |
klonk om |
omgeklonken |
klasse 3 | volledig |
- de scherpe punt van iets onschadelijk maken door om te vouwen, ombuigen
- Het woord omklinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "omklinken" herkend door:
61 % | van de Nederlanders; |
66 % | van de Vlamingen.[4] |