nulste
- nul·ste
- afgeleid van het hoofdtelwoord nul met het achtervoegsel -ste, naar het voorbeeld van eerste en achtste mogelijk met de bijgedachte aan de overtreffende trap van bijvoeglijke naamwoorden
nulste
- (informeel) voor iets wat nog aan het eerste onderdeel van een reeks komt, het absolute begin het dichtst benadert
- Mijn vader is ooit politieman geworden omdat hij een bonnetje uit een tv-gids invulde. (…) Ik probeerde me hem als jongen van net 16 voor te stellen, wat niet te doen was, ook al kende ik hem al sinds zijn 21ste en mijn nulste. [1]
- Waar velen bezig zijn met de derde en vierde wereld heeft Versteylen het hier over de "nulste" wereld: de wereld van gevoelens, verlangens, angsten, vragen over leven en dood, toenemende vereenzaming vooral. [2]
- Later zijn dergelijke proeven met veel groter gevoeligheid herhaald en weer werd generlei weerstand gevonden. Ik zeg weleens dat de weerstand van een supergeleider een van de nulste dingen is die we kennen. [3]
- Standaardnederlands is "nulde". "Nulste" kan worden gebruikt om te benadrukken dat het om een extreme positie gaat.
- Het woord 'nulste' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Jong, M. deDe recensiekoning. Wat? Een politieagent (7 februari 2014) op website: volkskrant.nl; geraadpleegd 2019-03-14
- ↑ Killegem, D. van"Bibliotheek. Beschouwend proza. Luc Versteylen" in: Vlaanderen. 245 jrg. 42 nr. 2 (maart/april 1993) Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond, Tielt; p. 155; geraadpleegd 2019-03-14
- ↑ Casimir, H.B.G.Het toeval van de werkelijkheid. Een halve eeuw natuurkunde. 2e druk (1984) Meulenhoff Informatief, Amsterdam; ISBN 90 290 9504 0; p. 396; geraadpleegd 2019-03-14