menoscabar
- me·nos·ca·bar
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
menoscabar |
menoscababa |
menoscabado |
volledig |
menoscabar
- overgankelijk schaden, kwaad doen, nadelig zijn
- blameren, in diskrediet brengen
- [1] dañar
- [2] desacreditar
- menoscabar in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española