desacreditar
- de·sa·cre·di·tar
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
desacreditar |
desacreditaba |
desacreditado |
volledig |
desacreditar
- overgankelijk blameren, lasteren, onteren, in diskrediet brengen, een slechte naam bezorgen
- [1] denigrar, desprestigiar
- desacreditar in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española