• IPA: /ˈmɑjˀsəl/
  • mej·sel
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   mejsel     mejslen     mejsler     mejslerne  
genitief   mejsels     mejslens     mejslers     mejslernes  

mejsel g

  1. beitel


  • IPA: /mɛjsɛl/
  • mej·sel
mejsels enkelvoud meervoud
  onbepaald bepaald onbepaald bepaald
  nominatief     mejsel     mejseln     mejslar     mejslarna  
  genitief     mejsels     mejselns     mejslars     mejslarnas  

mejsel g

  1. beitel
  1. Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1922).