loor

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /loːr/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

loor o

1. (Hooglimburgs) tijd van welvaart en rijkdom.

   «Eloor haet me hie dit hoes gebówwe.»

   In tijde van welvaart en rijkdom heeft men hier dit huis gebouwd.

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	loor	-	leurke	-	leur	-	leurkes	-
genitief	loors	-	leurkes	-	leur	-	leurkes	-
locatief	lores	-	loreske	-	lorese	-	loreskes	-
datief	lore	-	leurke	-	leur	-	leurkes	-
accusatief	loor	-	leurke	-	leur	-	leurkes	-