De laatste lesdag verliep wel eens met dozen eieren, zakken meel en een flinke opruimklus. Vrijdagochtend was daar geen sprake van; tweederde van de 614 eindexamenleerlingen van het Carmel, locatie Potskampstraat, werd op het Bisschopsplein getrakteerd op ijs. Anderen gingen karten of samen een hapje eten.[1]
Nederlandse universiteiten proberen met nieuwe dienstverbanden onder de aangescherpte flexwet uit te komen. Docenten krijgen wel een vast contract, maar bijvoorbeeld slechts voor één lesdag per week. Voor hun overige werktijd houden ze onzekere, tijdelijke contracten. Door deze 'knutselcontracten'is het voor docenten nauwelijks mogelijk om bijvoorbeeld een hypotheek af te sluiten.[2]
Mijn eerste lesdag op een nieuwe school. Middelbare man, maar beginnend docent. Verwilderd baan ik mij een weg door een stuwende leerlingenmeute. Ik bots tegen een brugklasser op. Hij kijkt omhoog: „Meneer, weet u wanneer ze klaar zijn in dit lokaal?” Ik breng uit: „Nee jongen, ik weet nog niet zoveel van deze school, ik moet nog een beetje wennen.”[3]