kuling
- ku·ling
- Afgeleid van het Noorse werkwoord kule met het achtervoegsel -ing en met verval van de 'e'.
- Verwant met het Nederlandse naamwoord koeling.
kuling g
- (meteorologie) een windsnelheid van bries tot storm (windkracht van 6 tot 8 volgens de schaal van Beaufort, windsnelheid tussen 10,8 en 20,7 m/s)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | kuling | kulingen | kulinger | kulingene |
genitief | kulings | kulingens | kulingers | kulingenes |
- ku·ling
- Afgeleid van het Nynorske werkwoord kule met het achtervoegsel -ing en met verval van de 'e'.
- Verwant met het Nederlandse naamwoord koeling.
kuling g
- (meteorologie) een windsnelheid van bries tot storm (windkracht van 6 tot 8 volgens de schaal van Beaufort, windsnelheid tussen 10,8 en 20,7 m/s)
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | kuling | kulingen | kulinger | kulingene |
genitief |