kukelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kukelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkykələ(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• ku·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• [1] net als keukelen en goochelen van Middelnederlands kokelen "bedriegen, toeren uithalen", in de betekenis van ‘tuimelen’ voor het eerst aangetroffen in 1897
• [2] klanknabootsing, vergelijk  kukeleku tw 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kukelen	kukelde	gekukeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kukelen

1. ergatief buitelend tuimelen of vallen.

   • Ik zag de auto over de rand van het ravijn kukelen. 

2. inergatief het geluid van een haan maken.

   • De haan was aan het kukelen. 

Verwante begrippen

• kukeleku

Gangbaarheid

• Het woord kukelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kukelen" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
49 %	van de Vlamingen.