klonter

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klonter    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klon·ter

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	klonter	klonters
verkleinwoord	klontertje	klontertjes

Zelfstandig naamwoord

de klonter m

1. een brok min of meer vaste stof in een vloeiende massa

   • Je moet goed roeren anders krijg je klonters. 

Synoniemen

• klont

Vertalingen

    1. een brok min of meer vaste stof in een vloeiende massa   

Duits: Klümpchen (de) o

Noors: dott (no) m

Werkwoord

vervoeging van
klonteren

klonter

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klonteren
   

   • Ik klonter. 

2. gebiedende wijs van klonteren
   

   • Klonter! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van klonteren
   

   • Klonter je? 

Opmerkingen

• Door de betekenis ervan komt het werkwoord vrijwel alleen in de derde persoon voor.

Gangbaarheid

• Het woord klonter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klonter" herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.