• kjer·tel

kjertel m

  1. (anatomie) klier
    «Hypofysen er en kjertel som skiller ut kjønnshormoner.»
    De hypofyse is een klier die hormonen afscheidt.
  2. (biochemie), (plantkunde) orgaan of cel die een soort van verterende of geurstoffen uitscheidt.
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kjertel     kjertelen     kjertler     kjertlene  
genitief   kjertels     kjertelens     kjertlers     kjertlenes  


  • kjer·tel

kjertel m

  1. (anatomie) klier
  2. (biochemie), (plantkunde) orgaan of cel die een soort van verterende of geurstoffen uitscheidt.
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kjertel     kjertelen     kjertlar     kjertlane  
genitief