• kir·ke·stat
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en stat
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkestat     kirkestaten     kirkestater     kirkestaterne  
genitief   kirkestats     kirkestatens     kirkestaters     kirkestaternes  

kirkestat, g

  1. (religie) de Kerkelijke Staat, de Pauselijke Staat