• kir·ke·ru·in
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en ruin
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkeruin     kirkeruinen     kirkeruiner     kirkeruinerne  
genitief   kirkeruins     kirkeruinens     kirkeruiners     kirkeruinernes  

kirkeruin, g

  1. (bouwkunde) kerkruïne