• kir·ke·ru·de
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en rude
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkerude     kirkeruden     kirkeruder     kirkeruderne  
genitief   kirkerudes     kirkerudens     kirkeruders     kirkerudernes  

kirkerude, g

  1. (bouwkunde) kerkraam