• kir·ke·ret
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en ret
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirkeret     kirkeretten     -     -  
genitief   kirkerets     kirkerettens     -     -  

kirkeret, g

  1. (juridisch), (religie) het kerkelijke recht, kerkrecht