kecat
- IPA: /kɛtsat/
- ke·cat
kecat imperfectief
- (spreektaal) liegen
- (spreektaal) lullen; onzin uitkramen
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | kecám | kecáme | |
tweede persoon | informeel | kecáš | kecáte |
formeel | kecáte | ||
derde persoon | kecá | kecají |
- Oude schrijfwijze: kecati imperfectief