kǫttr

Oudnoords

Zelfstandig naamwoord

kǫttr m

1. (roofdieren) kat

Verbuiging

m [sterk-u]	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kǫttr		kettir
genitief	kattar		katta
datief	ketti		kǫttum
accusatief	kǫtt		kǫttu

Synoniemen

• kattr
• kausi
• ketta
• (taxonomisch) Felis sylvestris catus