• iso·la·tie·ka·mer

deisolatiekamerv/m

  1. (medisch) kamer in een ziekenhuis waarin een patiënt i.v.m. besmettingsgevaar in afzondering wordt verpleegd
    • In driekwart van de ziekenhuizen is de techniek van isolatiekamers niet op orde en moet het personeel meer oefenen met isolatieprocedures [1]