inire/vervoeging

Latijn

Veel vervoegingen zijn regelmatig volgens de 4e coniugatie. De uitzonderingen zijn onderstreept en volgen allen het onregelmatige īre.

vervoeging van het onovergankelijke Latijnse werkwoord inīre
Indicativus
Praesens		Imperfectum		Futurum simplex
actief		actief		actief
ego	ineō	ego	inībam	ego	inībō
tū	inīs	tū	inībās	tū	inībis
is, ea, id	init of initur	is, ea, id	inībat	is, ea, id	inībit
nōs	inīmus	nōs	inībāmus	nōs	inībimus
vōs	inītis	vōs	inībātis	vōs	inībitis
eī/iī, eae, ea	ineunt	eī/iī, eae, ea	inībant	eī/iī, eae, ea	inībunt
Perfectum		Plusquamperfectum		Futurum exactum
actief		actief		actief
ego	iniī, inīvī	ego	inieram	ego	inierō
tū	inistī	tū	inierās	tū	inieris
is, ea, id	iniit of initum est	is, ea, id	inierat of initum erat	is, ea, id	inierit
nōs	iniimus	nōs	inierāmus	nōs	inierimus
vōs	inistis	vōs	inierātis	vōs	inieritis
eī/iī, eae, ea	iniērunt	eī/iī, eae, ea	inierant	eī/iī, eae, ea	inierint

Subiunctivus
Praesens		Imperfectum
actief		actief
ego	ineam	ego	inīrem
tū	ineās	tū	inīrēs
is, ea, id	ineat of ineatur	is, ea, id	inīret of inīretur
nōs	ineāmus	nōs	inīrēmus
vōs	ineātis	vōs	inīrētis
eī/iī, eae, ea	ineant	eī/iī, eae, ea	inīrent
Perfectum		Plusquamperfectum
actief		actief
ego	inierim	ego	inissem
tū	inierīs	tū	inissēs
is, ea, id	inierit	is, ea, id	inisset
nōs	inierīmus	nōs	inissēmus
vōs	inierītis	vōs	inissētis
eī/iī, eae, ea	inierint	eī/iī, eae, ea	inissent

Imperativus
Praesens		Futurum
actief		actief
2e pers. enk.	inī	2e pers. enk.	inītō
		3e pers. enk.	inītō
2e pers. mv.	inīte	2e pers. mv.	inītōte
		3e pers. mv.	ineuntō

Infinitivus
Praesens	Perfectum	Futurum
actief	actief	actief
inīre	inisse of iniisse of initum esse	initūrus esse

Participium
Praesens	Perfectum	Futurum
actief	-	actief
iniēns (ineuntis)	initum	initūrus, -ra, -rum
Gerundium	Gerundivum	Supinum
-	ineundus	-