inbiet
- IPA: /ɪnbiːt/ (Etsbergs)
inbiet m
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | inbiet | - | inbieteke | - | inbieter | - | inbietekes | - |
genitief | inbiets | - | inbietekes | - | inbieter | - | inbietekes | - |
locatief | inbietes | - | inbieteske | - | inbietese | - | inbieteskes | - |
datief | inbiete | - | inbieteke | - | inbieter | - | inbietekes | - |
accusatief | inbiet | - | inbieteke | - | inbieter | - | inbietekes | - |