hvit
- hvit
- Afkomstig van het Oudnoorse woord hvítr.
hvit
- (kleur) wit
- «En dyrepasser ble revet i hjel av en hvit tiger i en dyrepark på New Zealand.»
- Er werd een dierenverzorger gedood door een witte tijger in een dierentuin in Nieuw-Zeeland.
- «En dyrepasser ble revet i hjel av en hvit tiger i en dyrepark på New Zealand.»
stellend | vergrotend | overtreffend | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | hvit | hvitere | hvitest |
o enkelvoud | hvitt | |||
meervoud | hvite | |||
bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
hvite | hvitere | hviteste |